«وَ عَهِدْنا إِلى إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ أَنْ طَهِّرا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَ الْعاكِفِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ»؛ «و ما به ابراهيم و اسماعيل امر كرديم كه خانه مرا براى طوافكنندگان و مجاوران و ركوع كنندگان و سجده كنندگان، پاك و پاكيزه كنيد».بقره (2)، آيه 125. اعتكاف، در لغت به معناى توقف در جايى است و در اصطلاح فقه، عبارتاست از: «ماندن حداقل سه روز در مسجد، به قصد عبادت خداوند، با شرايطى خاص».
مراسم اعتكاف، به زمان حضرت ابراهيمعليه السلام بر مىگردد و بعد از او در بعضى از شريعتها و در زندگى برخى از صالحان - از جمله حضرت مريم و زكريا - به چشم مىخورد. با ظهور دين اسلام اين امر، شكل تازهاى به خود گرفت و در ميان مسلمانان به عنوان يك عبادت مستحب با آداب و شرايط خاص، رايج شد. اعتكاف عبادتى است كه استحباب و فضيلت فراوان دارد و صفاى خاصى به روح و جان مىبخشد. پيامبراسلام-صلى الله عليه وآله -همه ساله در ماه رمضان - به ويژه دهه آخر آن - اعتكاف مىكرد و دستور مىداد رختخوابش را برچينند و چادرى در مسجد بر پا كنند و هميشه مىفرمود: «ده روز اعتكاف در ماه رمضان، برابر با دو حج و دو عمره است».«اِعْتِكافُ عَشْرٍ فى شَهْرِ رَمَضانَ يَعْدِلُ حَجَّتَيْنِ وَ عُمْرَتَيْنِ»:; وسائل الشيعة، ج 10، ابواب الاعتكاف و اللمعة الدمشقيه، كتاب الاعتكاف.
در ادامه...
:: موضوعات مرتبط:
دینی ,
,
:: برچسب‌ها:
سوال ,
شبهه ,
اعتکاف ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
:: ادامه مطلب
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
