مجلهء حقیقت «تاسیس1384ش» دورهءجدید.
از اینکه مجلهءحقیقت را انتخاب کردید خوشحالیم.
مارا از آثار و نظرات سازندهء خود بهره مند کنید.
majallehaqiqat.loxblog.com
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
در قرآن، واژههای «مال» و «اموال« در موارد زیادی به کار رفته است، که شامل انواعمختلف مال و از جمله پول می شود. ولی واژههایی که در موارد معدودی به عنوان «پول»به کار رفته، عبارت است از: ذهب، فضه، درهم، دینار، وَرق و بضاعه به کار رفته است، به مواردی از آن میپردازیم:
در آیه 34 سوره توبه آمده است: «وَالّذینَ یَکنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا یُنْفِقُونَها فی سَبیلِاللّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ اَلیم»؛ و كسانى كه پولهای فلزی طلا و نقره را گنجينه (و ذخيره و پنهان) مىسازند، و در راه خدا انفاق نمىكنند، به مجازات دردناكى بشارت ده!. مقصود ازذهب و فضه در این آیه، پولهای فلزی طلا، نقره و اموال است.[1]
آیۀ 75 سوره آل عمران: «وَ مِنْهُمْ منْ اِنْ تَأْمَنْهُ بِدینارٍ لا یُؤدِّهِ اِلَیْکَ اِلاّ ما دُمتَعَلَیْهِ قائِماً»؛ بعضی از آنان [اهل کتاب] کسی است که اگر او رابر دیناری امین شماری، به تو باز نگرداند، مگر همواره بر سر او بایستی.
آیۀ 19 سوره کهف: «فَابْعَثُوا اَحَدَکُمْ بِوَرَقِکُمْ هذِهِ الِیَ الْمَدینَةِ، فَلْیَنْظُرْ اَیُّها اَزْکی طَعاماً»؛ [یکی از اصحاب کهف به دیگران گفت:] اكنون يك نفر از خودتان را با اين سكّهاى كه داريد به شهر بفرستيد، تا بنگرد كدام يك از آنها غذاى پاكيزهترى دارند، و مقدارى از آن براى روزى شما بياورد.
مکارم شیرازی در گزیده تفسیر نمونه ورق را به سکه معنی کرده است.[2]
علامه طباطبایی میفرماید: «و كلمه «و رق»- به فتحه حرف اول و كسره حرف دوم- به معناى پول است.»[3] طبرسی، ورق را به دراهم معنا کرده است.[4]
آیۀ 62 سوره یوسف: «و قالَ لِفِتْیانِهِ اجْعَلُوا بِضاعَتَهُمْ فی رِحالِهِمْ لَعَلَّهُمْیَعْرِفُونَها...»؛ (سپس) به كارگزاران خود گفت: «آنچه را به عنوان قيمت پرداختهاند، در بارهايشان بگذاريد! شايد پس از بازگشت به خانواده خويش، آن را بشناسند و شايد برگردند!.
طبرسی، بضاعه را به معنای پول، قیمت و بهای کالایی خرداری شده، معنا کرده است؛ یعنی یوسف، به غلامان خود گفت: قیمت، پول و بهای کالای خریداری شده آنها را در بار آنان قرار دهید.[5]
علامه طباطبایی معنای متعدد برای بضع آورده است و میفرماید: «اصل اين كلمه «بضع«- به فتحه باء- است، كه به معناى پارهاى گوشت است كه قطع و بريده گردد، و نيز گفته است: عبارت معروف «فلان بضعة منى- فلانى بضعهاى از من است» معنايش اين است كه فلانى از شدت نزديكى به من به منزله پارهاى از تن من است. و نيز گفته: بضع به كسره باء به معناى قسمتى از عدد ده است، و عدد ما بين سه و ده را بضع مىگويند. بعضى گفتهاند بضع بيشتر از پنج و كمتر از ده را گويند... و معناى آيه اين است كه يوسف به غلامان خود گفت: هر آنچه ايشان از قبيل پول و كالا در برابر طعام دادهاند در خرجينهايشان بگذاريد.»[6]
در تفسیر جلالین آمده است که آن چه به عنوان بهای جنس آورده بودند، دراهم بود.[7] بنابراین منظور از «بضع» در آیه شریفه، پول و کالا، است.
همچنین واژه «بضع» در آیات 65 و 88 آمده است:
«وَ لَمَّا فَتَحُوا مَتاعَهُمْ وَجَدُوا بِضاعَتَهُمْ رُدَّتْ اِلَیْهِمْ، قالُوا یا اَبانا ما نَبْغِی هذه بضاعتنا ردّت الینا»؛ و چون متاع خویشگشودند، دیدند بهای آنان نیز بازگردانده شده است. گفتند: ای پدر ما! دیگر چهمی خواهیم؟ این بضاعت ما (بهای کالا) است که به ما بازگردانده شده است.
«فَلَمّا دَخَلُوا عَلَیْهِ قالُوا یا اَیُّهَا الْعَزیزُ مَسَّنا وَ اَهْلَنَاالضُّرُ وَ جِئْنا بِبِضاعَة مُزْجاةٍ فَاَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ وَ تَصَدَّقْعَلَیْنا ...»؛ پس چو.ن بر یوسف وارد شدند، گفتند: ای عزیز! ما و اهلما را تنگنا فرا گرفته است و بهایی اندک آورده ایم، پس پیمانه برای ما کامل کن و برما صدقه بده...